Shanti is GZ-psycholoog in de jeugdzorg. Ze geeft aan dat ze het ingewikkeld vindt om voor zichzelf op te komen in conflictsituaties.
In mijn Persoonlijk Leiderschap gesprekken oefen ik met systemisch werken. Ik volg een opleiding bij het Bert Hellinger Instituut. Echt leuk! Maar ook een uitdaging. Ik ben zo gewend om verbanden te leggen tussen kleine details, te analyseren, snel in betekenisverlening te schieten en hypothesen te vormen.
Nu probeer ik te vertragen, uit te zoomen, het hele systeem te betrekken. Mij open te stellen voor waar dit probleem in het systeem een oplossing voor is.
Ik ben nog volop lerende. En Shanti durft met mij naast haar.
Shanti vertelt dat ze vooral in situaties waar ze voelt dat anderen een gedeelde mening hebben, ze niet meer deelt wat zij vindt. Het idee alleen al om dan iets te zeggen, wat in conflict is met de rest, beneemt haar de adem.
Ik voel het zelf ook en haal diep adem.
“Herken je dit ook in andere situaties?” vraag ik
Shanti denkt na en knikt. Ook in situaties met haar vriendinnen herkent ze het. “ Oh en bij haar broer en twee zussen ook” zegt ze snel. Haar ogen staren langs mij heen.
“En sinds wanneer zie jij jezelf dit doen?”
“Pfff, nou al heel lang denk ik. Thuis, vroeger, voegde ik mij ook snel naar wat de anderen wilden hoor.”
“Welke anderen vooral dan?”
Shanti haalt diep adem. “Nou, nooit zo over nagedacht. Ik denk toch vooral wel mijn moeder. Die hield niet van ruzie of gedoe”.
Ik knik. Innerlijk worstelend om niet in de analyse en betekenisverlening te schieten.
“Aan wie en/of welk systeem ben jij trouw in zo’n situatie op jouw werk en aan wie en/of welk systeem ben jij niet trouw?”
Shanti kijkt mij met verbazing aan. “ Jeetje, eh gekke vraag.. Nou, ik ben trouw aan wat collega’s van mij kunnen vinden. En trouw aan dat we geen verschil van mening hebben. Geen ruzie. Trouw aan dat ik vroeger geleerd heb om te volgen wat de rest wil, mijn mond te houden. Trouw aan mijn moeder?”
Het lijkt een vraag die ze zichzelf stelt.
Ik wacht even.
En aan wie of welk systeem ben je niet trouw?
Shanti staart naar de grond en zucht. “Tja, niet trouw aan mijzelf natuurlijk.”
Ze slikt en staart knikkend voor zich uit.
“Niet trouw aan mijzelf” herhaalt ze nog eens.
Het is stil.
Ik bijt op mijn tong en knik met haar mee.
Ik voel het stromen in mijn lijf.
Yes, ze is in beweging. En ik ook!!
